Inhoudsopgave
In de oudheid werden bewerkte stenen vaak gebruikt als grafmonumenten om de nagedachtenis van overledenen te eren. Er zijn verschillende soorten bewerkte steen die in de oudheid voor dit doel gebruikt werden, elk met hun eigen unieke eigenschappen en symboliek. Hieronder geven we enkele voorbeelden van bewerkte steen die in de oudheid gebruikt werden als grafmonumenten.
Marmeren grafmonumenten
Marmeren grafmonumenten waren erg populair in de oudheid vanwege hun prachtige uiterlijk en duurzaamheid. Marmer is een metamorf gesteente dat bestaat uit kalksteen en dolomiet, en wordt gekenmerkt door zijn witte of lichtgele kleur en adembenemende patroon. Marmer werd vaak gebruikt om prachtige sculpturen te maken, waaronder ook grafmonumenten. De Grieken en Romeinen waren bijzonder geïnteresseerd in marmer en gebruikten het vaak om prachtige grafmonumenten te maken die de nagedachtenis van hun dierbare overledenen eerden.
Obelisken
Obelisken waren enorme, vierkante pilaren met een puntige top die vaak als grafmonumenten werden gebruikt in de oudheid. Ze werden gemaakt van verschillende soorten bewerkte steen, waaronder graniet, basalt en marmer, en waren vaak versierd met hi
erogliefen en inscripties die de namen en prestaties van de overledenen vermeldden. Obelisken werden voornamelijk gebruikt in Egypte, maar ook in andere landen in het Midden-Oosten en het Middellandse-Zeegebied. Ze werden gezien als symbolen van macht en glorie en werden vaak opgezet in openbare plaatsen als eerbetoon aan belangrijke leiders en andere notabele personen.
Sarcophagi
Sarcophagi waren grote, bewerkte stenen kisten die gebruikt werden om de overleden te begraven. Ze werden vaak gemaakt van marmer of graniet en waren versierd met hiërogliefen en andere symbolen die de nagedachtenis van de overledene eerden. Sarcophagi werden voornamelijk gebruikt in Egypte, maar ook in andere landen in het Midden-Oosten en het Middellandse-Zeegebied. Ze werden gezien als een teken van rijkdom en status en werden vaak opgezet in openbare plaatsen als een manier om de overledene te eren.